استعلام قیمت
عمران مدرن بازار نوین ارتباطات ساختمانی
نحوه اجرای وال پست و رعایت ضوابط آن از اهمیت بالایی برخودار است. والپست ها به منظور افزایش استحکام سازه در برابر بارهای جانبی ناشی از زلزله، طوفان و … اجرا می گردند. جزئیات اجرای وال پست در پیوست ششم آیین نامه ۲۸۰۰ ارائه شده است. دتایل اجرای وال پست پس از زلزله کرمانشاه مورد بازنگری قرار گرفت. زیرا زلزله کرمانشاه نشان دهنده این موضوع بود که عمده خسارات وارده ناشی از تخریب اجزای غیرسازه ای و دیوارهای ساختمان بود که این موضوع خود نشان دهنده عدم صحیح بودن روش نصب وال پست بود.
ضوابط اجرای وال پست دیوار
ضوابط اجرای وال پست دیوار تعیین می نماید که برای دیوارهای با طول بیشتر از ۴ متر و ارتفاع بیشتر از ۳/۵ متر نیاز به اجرای والپست می باشد. در واقع جزئیات اجرای وال پست دیوار به این صورت است که برای کاهش طول دهانه آزاد دیوار از وال پست قائم یا وادار و برای کاهش ارتفاع آزاد دیوار از وال پست افقی که به آن تیرک نیز گفته می شود استفاده می گردد.
چنانچه طول دهانه از ۴ متر بیشتر باشد، به کمک مقاطع H شکل طول را کاهش می دهند. روش نصب وال پست به این صورت خواهد بود که در قسمت پایین پلیت گذاری انجام شده و اجرا به صورت مفصلی خواهد بود. قسمت بالایی به صورت کشویی اجرا می گردد که دارای دو لبه است. این نحوه اجرای وال پست ، حرکت خارج از صفحه دیوار را محدود نموده، اما مانع حرکت داخل صفحه دیوار نمی شود. برای دیوارهای اجرا شده با بلوک هبلکس می توان از بست های تخت و رادیکالی استفاده کرد.
اجرای صحیح وال پست
اجرای صحیح وال پست به این دلیل حائز اهمیت است که عدم نصب درست و رعایت دتایل اجرایی وال پست نه تنها به استحکام بیشتر سازه کمکی نخواهد کرد بلکه باعث هدر رفت هزینه نیز می گردد.
بر اساس جزئیات اجرای وال پست دیوار ، در تقاطع تیر و ستون که اصطلاحا به آن فاصله بحرانی گفته می شود نباید از وال پست افقی یا قائم استفاده نمود. با رعایت این فاصله بر اساس جزئیات اجرای وال پست دیوار و با توجه به ارتفاع باقیمانده، تعداد والپست مورد نیاز محاسبه می گردد. بر اساس ضوابط اجرای وال پست دیوار باید در هر یک متر از ناودانی منقطع استفاده نمود. با توجه به مطالعات صورت گرفته، در روش نصب وال پست با قوانین جدید، هزینه ها در حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد کاهش می یابد.
تفاوت دیتیل وال پست جدید با روش قدیمی
یکی از تفاوت های دیتیل وال پست جدید و قدیم در محل قرارگیری یونولیت ها می باشد. در گذشته یونولیت بین ستون و وال پست قرار داده می شد که عملا به هنگام وقوع زلزله کارایی نداشت. اما بر اساس دیتیل وال پست جدید ، یونولیت ها باید بین ستون و تیغه قرار داده شوند. به عبارتی یونولیت درون والپست قرار می گیرد. ضخامت یونولیت به اندازه ۰/۰۱ ارتفاع دیوار در نظر گرفته می شود.
در گذشته نحوه اجرای وال پست در دیوار با استفاده از نبشی بود که قسمت بالا و پایین آن با استفاده از جوش متصل می گردید. این روش نصب وال پست عملا کارایی نداشته و تنها باعث صرف هزینه در ساختمان سازی می شد. به عبارتی نحوه اجرای وال پست در دیوار به روش قدیم، باعث محدودیت دیوار در جهت داخل صفحه شده و به هنگام زلزله موجب ترک خوردن و تخریب دیوار می شود.
تفاوت دیگر دیتیل وال پست جدید و قدیم، در اتصال آنها است. در گذشته نحوه اجرای وال پست به این صورت بود که برای اتصال قسمت بالا و پایین از جوشکاری استفاده می گردید. اما بر اساس دیتیل وال پست جدید ، اتصال پایین با کمک پلیت و به صورت مفصلی بوده و اتصال قسمت بالایی به صورت کشویی است. اتصال کشویی حرکت خارج از صفحه دیوار را محدود نموده اما از حرکت داخل صفحه دیوار جلوگیری نمی کند. به این ترتیب به هنگام وقوع زلزله از تخریب دیوار جلوگیری می شود.
از دیگر تفاوت های دیتیل وال پست جدید با قدیم می توان به قسمت بالای دیوار اشاره کرد که در گذشته این قسمت با آجرچینی به صورت مورب پوشانده می شد. اما بر اساس دیتیل وال پست جدید در این قسمت از یونولیت یا پشم سنگ استفاده می گردد.
دتایل اجرایی وال پست
غالبا نحوه اجرای وال پست به این صورت است که بر روی ستون ها معمولا از قطعات ۴۰ سانتی و در زیر تیر هم از قطعات ۲۰ سانتی استفاده می شود. در ساختمان های با درجه اهمیت بالا، از جمله بیمارستان ها، از والپست با ضخامت و ابعاد بزرگتر استفاده می گردد. بر اساس جزئیات اجرای وال پست استفاده از میخ های کاشت به صورت ضربه ای ممنوع بوده و می توان از روش کاشت چرخشی استفاده کرد.
در اجرای صحیح وال پست ، از میلگرد بستر هم استفاده می شود. برای تیغه های داخلی معمولا از میلگرد بستر ۵/۵ و برای تیغه های خارجی از میلگرد بستر ۱۱/۵ استفاده می گردد. ضخامت میلگرد بستر از دیوار کمتر است تا به هنگام شیار زنی، میلگرد بستر برش نخورد. میلگردهای بستر دارای قلابی می باشند که در سوراخ های لوبیایی قطعات منقطع، H شکل و U شکل قرار داده می شوند. سوراخ های این مقاطع به این دلیل لوبیایی هستند که بتوانند به صورت مفصلی حرکت کنند.
قسمت بالایی دیوار باید با یونولیت یا پشم سنگ پر شود. همچنین در رج آخر باید از میلگرد بستر استفاده گردد. لازم به ذکر است چنانچه زاویه بین تیغه و ستون ۹۰ درجه نباشد نمی توان از ناودانی استفاده نمود، زیرا در این حالت تیغه درون ناودانی قرار نمی گیرد. بر اساس ضوابط نحوه اجرای وال پست در این حالت می توان از گیره و قلاب استفاده نمود. تحت چنین شرایطی، میلگرد بستر باید یک رج در میان اجرا شود.
برای مطالعه بیشتر:
دیدگاهتان را بنویسید