اجرای پانل گچی

اجرای پانل گچی که به آن دیوار با سیستم ساخت و ساز خشک (Drywall) نیز گفته می شود، در احداث دیوارهای غیر باربر مورد استفاده قرار می گیرد. در واقع این سیستم به منظور تقسیم فضاهای داخلی ساختمان یا پوشش دیوارهای خارجی استفاده می شود. این سیستم شامل قاب های فولادی سبکی است که یک یا چند لایه صفحات روکش دار گچی یا سیمانی بر روی آنها نصب می گردد.

اگرچه در حال حاضر شرکت های مختلفی ارائه دهنده این نوع سیستم می باشند، اما از آنجایی که این نوع دیوارها در ابتدا توسط شرکت کناف ارائه گردیدند، به طور عام این نوع سیستم به کناف مشهور شده است.

انواع پنل های مورد استفاده در اجرای پانل گچی

به طور کلی صفحات روکش دار گچی کناف که در اجرای پانل گچی مورد استفاده قرار می گیرند به چهار دسته ساده ، مقاوم در برابر رطوبت ، مقاوم در برابر حریق و مقاوم در برابر حریق و رطوبت تقسیم بندی می گردند که با توجه به عملکرد مورد نیاز و نیز محل قرارگیری، انتخاب می شوند.

پنل های گچی ساده یا RG (Regular) پرکاربردترین نوع در اجرای پانل گچی بوده که در محیط های خشک و بدون خطر حریق استفاده می شوند و دارای روکش کاغذی به رنگ کرم می باشند. پنل های مقاوم در برابر رطوبت یا به اصطلاح MR (Moisture Resistant) همان طور که از نامشان پیداست در برابر رطوبت مقاوم بوده و از این رو در محیط هایی همچون آشپزخانه و سرویس های بهداشتی که رطوبت بیشتری دارند مناسب می باشند. این پنل ها با روکش کاغذی به رنگ سبز و با مهر آبی Knauf در امتداد محور میانی، در بازار عرضه می گردند.

پنل های گچی مقاوم در برابر حریق یا FR (Fire Resistant) از اختلاط گچ با الیاف شیشه تولید شده و در برابر حریق مقاوم می باشند. روکش کاغذی این پنل ها به رنگ صورتی است. در ساخت پنل های گچی مقاوم در برابر حریق و رطوبت یا FM (Fire and Moisture Resistant) از مخلوط الیاف شیشه و مواد مقاوم در برابر رطوبت استفاده شده و با روکش کاغذی سبز رنگ همراه با مهر قرمز Knauf در امتداد محور میانی پشت خود، تولید می شوند.

پنل های دیگری که در اجرای دیوار با سیستم ساخت و ساز خشک مورد استفاده قرار می گیرند، آکواپنل ها می باشند که از سیمان پرتلند ، پرلیت ، آهک و مواد افزودنی ساخته شده و به منظور پوشش دیوارهای خارجی و یا در محیط های مرطوب استفاده می شوند. 

مراحل اجرای پانل گچی

اولین مرحله اجرای پانل گچی ، تعیین موقعیت دیوارها با توجه به نقشه های اجرایی و به کمک ریسمان کشی می باشد. پس از آن در محل دیوارها به کمک میخ هیلتی اقدام به تثبیت رانرهای افقی بر روی کف می نمایند. سپس رانرهای سقف را به شیوه مشابه با رانرهای کف نصب می کنند. 

در مرحله بعد اِستادهای قائم را داخل رانرها قرار می دهند. فاصله این استادها در حدود ۴۰ تا ۶۰ سانتی متر بوده و پس از کنترل شاقولی به کمک پیچ های سرمته ای به رانرها متصل می گردند. در این مرحله نصب سازه فلزی به پایان می رسد. شایان ذکر است که برای اجرای پانل گچی ، استادها باید تا زیر سقف و ترجیحا به صورت پیوسته اجرا گردند.

سپس نوبت به نصب پنل های گچی یک سمت دیوار می رسد. بدین منظور از پیچ استفاده کرده و آنها را بر روی استادها نصب می کنند. در مرحله بعد به اجرای تاسیسات برقی و مکانیکی می پردازند. سپس اقدام به نصب عایق ها در بین استادها می نمایند. در مرحله بعد به منظور اجرای پانل گچی ، تخته های گچی سمت مقابل دیوار نصب می گردند. حداکثر فاصله مجاز پیچ ها در دیوارهای تک لایه تا ۲۵ سانتی متر و در دیوارهای دو لایه تا ۷۵ سانتی متر می باشد. همچنین اجرای پانل گچی در دیوارهای چند لایه باید به صورت حصیرچین انجام گردد و درزها حداقل ۴۰ سانتی متر با یکدیگر فاصله داشته باشند.

در ادامه به کمک نوار درزگیر و بتونه ، درز بین پنل های نصب شده ، محل پیچ ها و سایر خلل و فرج احتمالی پرداخت شده و پوشش نهایی بر روی آن اجرا می گردد. لازم به ذکر است که در اجرای پانل گچی ، جهت درزگیری مناسب و نفوذ بهتر بتونه باید بین پنل های گچی حدود ۲ میلی متر فاصله ایجاد گردد. فواصل بیشتر بین پنل ها ، بروز ترک در نازک کاری را در پی دارد. لازم به ذکر است که گاهی از سمنت برد به جای پانل های گچی استفاده می گردد که مراحل اجرای آن مشابه با اجرای پانل گچی می باشد.

مزایای اجرای پانل گچی

از مهم ترین مزایای اجرای پانل گچی می توان به موارد زیر اشاره نمود:

• سرعت مناسب در اجرا
• وزن کمتر نسبت به دیوارهای بنایی
• جا به جایی آسان
• عملکرد لرزه ای مناسب
• امکان اجرای انواع نازک کاری (همچون رنگ روغنی و پلاستیکی ، کاشی) بر روی این دیوارها با لحاظ تمهیدات خاص
• افزایش فضای مفید اتاق با اجرای پانل گچی
• قابلیت عبور راحت تاسیسات از فضای مابین دیوارها
• عدم نیاز به جوشکاری