اتصال وال پست به ستون

وال پست در انواع سازه های بتنی، فولادی، سوله ها و … به منظور افزایش پایداری و استحکام سازه در برابر بارهای جانبی ناشی از زلزله و طوفان اجرا می گردد. رعایت ضوابط اتصال وال پست به ستون یکی از نکاتی است که به عملکرد صحیح آن کمک می کند. فاصله وال پست از ستون از دیگر مواردی است که در طراحی و اجرای وال پست باید مدنظر قرار گیرد. چنانچه اتصال وال پست به ستون ها و یا سایر اجزای سازه به درستی انجام نشود، اعضای غیر سازه ای ساختمان فرو خواهد ریخت و خسارات جانی و مالی جبران ناپذیری را در پی خواهد داشت. قوانین و ضوابط مربوط به نحوه اتصال وال پست به ستون بتنی و فولادی در پیوست ششم آیین نامه 2800 ارائه شده است.

به منظور استعلام هزینه اجرای وال پست می توانید با کارشناسان عمران مدرن در ارتباط باشید.

استعلام قیمت
۰۲۱-۶۲۹۹۹۶۷۵

فاصله وال پست از ستون

بر اساس پیوست ششم آیین نامه 2800 فاصله وال پست از ستون به اندازه 0/01 ارتفاع کف تا کف طبقه و فاصله جداسازی اتصال وال پست به کف برابر با بیشترین دو مقدار 25 میلی متر و حداکثر خیز دراز مدت تیر می باشد. در گذشته فاصله وال پست از ستون را با یونولیت پر می کردند، اما در قوانین جدید این مصالح پر کننده باید درون وال پست (بین وال پست و تیغه) قرار داده شوند.

قیمت وال پست آماده

نحوه اتصال وال پست به کف و سقف

نحوه اتصال وال پست به کف و سقف یکی از مهم‌ ترین مراحل اجرای این سازه تقویتی در دیوارهای غیر سازه‌ ای است. این مرحله تاثیر مستقیمی بر پایداری و ایمنی ساختمان دارد. این اتصال باید به گونه‌ ای انجام شود که بتواند نیروهای جانبی ناشی از زلزله و نشست ساختمان را به درستی مهار کند. در این فرایند، انتخاب روش مناسب برای اتصال وال پست به اجزای سازه‌ ای، به عواملی همانند نوع سازه، میزان بار وارده و شرایط لرزه‌ ای منطقه بستگی دارد. رعایت اصول استاندارد در هر مرحله از اجرا، باعث افزایش دوام و عملکرد صحیح سیستم والپست خواهد شد.

اجرای صحیح نحوه اتصال وال پست به کف و سقف ، مطابق با آیین‌نامه‌ های معتبر ساختمانی، موجب افزایش ایمنی دیوارها و کاهش آسیب‌ های ناشی از نیرو های جانبی می‌ شود. علاوه بر این، استفاده از مصالح استاندارد و رعایت صحیح جزئیات فنی در هر مرحله، نقش مهمی در افزایش دوام و عملکرد سیستم وال پست دارد.

اتصال وال پست به سقف

اتصال وال پست به سقف بسته به شرایط سازه‌ ای می‌ تواند از طریق جوشکاری به تیرهای فولادی، استفاده از رول بولت‌ های مکانیکی در دال بتنی و یا نبشی‌ های مهاری انجام شود. جوشکاری به تیرهای فولادی معمولا در ساختمان‌ های اسکلت فلزی به کار می‌ رود، درحالی‌ که در ساختمان‌ های بتنی، اتصال با رول بولت یا کاشت میلگرد رایج‌ تر است. استفاده از نبشی‌ های تقویتی نیز گزینه‌ ای مناسب برای افزایش استحکام اتصال به شمار می‌ رود. در تمامی روش‌ های اتصال وال پست به سقف ، رعایت درز انبساط و استفاده از اتصالات انعطاف‌پذیر از اهمیت بالایی برخوردار است. زیرا از انتقال تنش‌ های اضافی به دیوار جلوگیری می‌ کند.

انتخاب نوع اتصال وال پست به زیر سقف، به وضعیت دیواری که بین اعضای قائم شامل ستون، دیوار و یا وال پست مهار شده، بستگی دارد. لبه بالایی دیوار را می توان با استفاده از دو نبشی و یا ناودانی که به طریق مناسب به سقف سازه متصل می شود، مهار کرد. در این حالت بر اساس ضوابط وال پست ، ناودانی یا نبشی نباید به وال پست پیچ، میخ و یا جوش شود. می توان به جای مهار خارج از صفحه دیوار در تراز سقف، آخرین ردیف دیوار را به وسیله میلگرد یا بست مسلح نمود. در این صورت توجه شود که در محاسبات دیوار به صورت یک صفحه یک طرفه لحاظ شود و کل بار جانبی وارده به دیوار در طراحی وال پست و المان های مسلح کننده دیوار لحاظ شود.

اتصال وال پست به کف

اتصال وال پست به کف نیز به اندازه اتصال آن به سقف حائز اهمیت است. زیرا نقش مهمی در انتقال نیرو و تثبیت دیوار ایفا می‌ کند. این اتصال معمولا از طریق پلیت‌ های فولادی مهار شده با رول بولت، کاشت میلگرد در بتن یا جوشکاری مستقیم به اسکلت فلزی انجام می‌ شود. روش جوشکاری بیشتر در ساختمان‌ های فلزی کاربرد دارد، در حالی که برای ساختمان‌ های بتنی، کاشت میلگرد و رول بولت گزینه‌ های مطمئن‌ تری هستند. ایجاد درز مناسب و اطمینان از اجرای صحیح جوش‌ ها و مهارهای مکانیکی، مانع از بروز ترک و آسیب‌ های احتمالی در دیوار خواهد شد.

اتصال وال پست به ستون در دیوارهای پانلی

در دیوارهای پانلی، چنانچه ارتفاع به اندازه ای باشد که پانل قابلیت تحمل بار خمشی وارد بر آن را نداشته باشد، باید از تیرک در تراز میانی و وادار انتهایی استفاده نمود. در این حالت باید فاصله وال پست افقی از ستون ها حفظ شده و در واقع از اتصال وال پست به ستون ها پرهیز گردد، اما تیرک به وادار متصل می شود.

فاصله وال پست از ستون در اجرای تیرک

ارتفاع آزاد دیوارهایی که ارتفاع آنها از 3/5 متر بیشتر باشد باید به کمک تیرک کاهش داده شود. در این حالت برای نگهداری تیرک نیاز به اجرای وادار انتهایی می باشد. به منظور عدم ایجاد مانع برای تغییر شکل تیر در ناحیه مفصل پلاستیک، فاصله وال پست از ستون یا همان فاصله وادار انتهایی از ستون باید حداقل یک متر از بر ستون باشد. در قسمت انتهایی، نحوه اتصال وال پست به ستون بتنی (اتصال تیرک به ستون) باید به صورت نشیمن با قابلیت جابجایی در راستای دیوار باشد.

لزوم رعایت نحوه اتصال وال پست به ستون و اجرای آن

اجرای وال پست به استحکام هر چه بیشتر سازه و جلوگیری از خسارات جانی و مالی کمک شایانی می نماید. هزینه اجرای وال پست در برابر مزایای آن کاملا مقرون بصرفه می باشد. ضمن اینکه هزینه آن در مقایسه با هزینه های کلی مربوط به ساخت و ساز ناچیز بوده و تنها درصد کمی از آن را شامل می شود. همچنین ضوابط جدید تعیین شده برای اجرای آن، باعث کاهش 20 تا 30 درصدی هزینه ها نسبت به گذشته شده است. اما عدم اجرای درست آن و رعایت نکردن ضوابط مربوط به نحوه اتصال وال پست به ستون بتنی و فلزی و همین طور فاصله وال پست از ستون ، نه تنها به استحکام سازه کمکی نمی کند، بلکه باعث هدر رفت هزینه نیز می شود.

فاصله وال پست ها از هم

تعیین اندازه فاصله وال پست ها از هم ، به عوامل مختلفی از جمله نوع مصالح دیوار، ارتفاع آن، شرایط لرزه‌ ای منطقه و الزامات آیین‌ نامه‌ ای بستگی دارد. طبق استانداردهای معتبر، فاصله وال پست ها از هم معمولا بین ۲ تا ۳.۵ متر در نظر گرفته می‌ شود. اما در برخی موارد، به‌ ویژه در دیوارهای بلند یا مناطق با لرزه‌ خیزی بالا، این فاصله باید کاهش یابد تا استحکام کافی تامین شود. همچنین، در گوشه‌ های دیوار و محل اتصال به سازه، باید وال پست‌ های اضافی نصب شوند تا مانع از ترک‌ خوردگی و جابجایی دیوار شوند. رعایت این اصول در فاصله وال پست ها از هم مطابق با ضوابط اجرایی، تاثیر بسزایی در افزایش پایداری سازه و کاهش خطرات ناشی از لرزش‌ ها و تغییر شکل‌ های ناگهانی خواهد داشت.

اتصال وال پست به قاب سازه ای

وال پست دیوارهای بلوکی که نیاز به وادار دارند، باید به صورتی باشد که مجموعه وال پست و دیوار همزمان از آزادی در حرکت جانبی برخوردار باشند. وال پست ها نباید به نبشی های تعبیه شده در تیرها که تنها جهت جلوگیری از حرکت خارج از صفحه نصب شده اند، جوش شوند. با توجه به اتصال کشویی وال پست نیازی به رعایت فاصله جداسازی دیوار در مجاورت والپست ها نمی باشد و دیوار می تواند از بر والپست چیده شود.

در دیوارهای واقع در خارج قاب، والپست های دو انتهای دیوار باید در برابر حرکت جانبی در هر دو جهت به صورت اتصال تلسکوپی مقید شوند و به دیوار اجازه حرکت داده شود. جزئیات اتصال دیوار به این والپست ها مانند اتصال به ستون ها می باشد. در این حالت همانند فاصله وال پست از ستون ، فاصله 1% بین وال پست و دیوار باید رعایت شود.

فاصله وال پست عمودی

فاصله وال پست عمودی یکی از مهمترین عوامل در اجرای صحیح وال پست‌ ها برای تقویت دیوارها است. از والپست عمودی برای افزایش مقاومت در دیوارهای بین واحدهای ساختمانی، اطراف راه‌ پله‌، نورگیرها، نمای ساختمان و دیوارهای سوله‌ها و انبارها استفاده می شود. تعیین فاصله وال پست عمودی به چند عامل کلیدی از جمله نوع دیوار، ارتفاع آن، بارهای وارده و استانداردهای طراحی بستگی دارد. طبق آیین‌ نامه‌ های معتبر، فاصله وال پست عمودی معمولا بین ۱.۵ تا ۳ متر در نظر گرفته می‌ شود. اما برای دیوارهای بلندتر یا در مناطقی با خطر زلزله بالا، این فاصله ممکن است برای افزایش مقاومت سازه، کاهش یابد.

در دیوارهای آجری، بلوک سیمانی یا سفالی، استفاده از وال پست با فاصله مناسب باعث کاهش ترک‌ خوردگی و جلوگیری از تخریب در اثر نیروهای جانبی می‌ شود. همچنین، در ساختمان‌ هایی که از مصالح سبک مانند بلوک AAC (هبلکس) یا پانل‌ های سه‌ بعدی استفاده می‌ شود، رعایت اندازه استاندارد در فاصله وال پست‌ عمودی برای حفظ پایداری کلی دیوار ضروری است. عدم رعایت فاصله مناسب می‌ تواند باعث ناپایداری دیوار و افزایش خطر شکست یا جداشدگی آن از سازه شود. برای رعایت صحیح فاصله وال پست عمودی ، توصیه می‌ شود قبل از نصب، محاسبات فنی توسط مهندس سازه انجام شود تا اطمینان حاصل گردد که دیوار می‌ تواند نیروهای وارده را تحمل کند. همچنین، باید از اتصالات مناسب برای اتصال وال پست به سقف ، کف و دیوارها استفاده کرد تا عملکرد بهینه این سیستم تضمین شود.

اتصال مفصلی وال پست

اتصال مفصلی وال پست یکی از روش‌های رایج برای نصب وال پست بوده که در آن وال پست به گونه‌ ای طراحی و اجرا می‌ شود که قابلیت دوران نسبی در محل اتصال را داشته باشد. این نوع اتصال معمولا در نقاطی که نیاز به جذب و مهار تغییر شکل‌ های دیوار در اثر نیروهای جانبی مانند زلزله و نشست سازه وجود دارد، مورد استفاده قرار می‌ گیرد.

در اتصال مفصلی وال پست به کف و سقف، وال پست به وسیله بولت، نبشی یا صفحات فلزی به تیر، ستون یا کف متصل می‌ شود. اما این اتصال به گونه‌ ای طراحی می‌ شود که از انتقال لنگر جلوگیری کرده و فقط نیروهای برشی را منتقل کند. در این روش، دیوارهای غیر سازه‌ ای، آزادی حرکت محدودی در راستای افقی دارند که باعث کاهش تنش‌ های اضافی و جلوگیری از ایجاد ترک‌ های عمیق یا شکستگی در دیوار می‌ شود.

مزایای اتصال مفصلی وال پست شامل کاهش احتمال تخریب دیوارهای غیر سازه‌ ای در زلزله، جلوگیری از انتقال نیروهای اضافی به سازه اصلی و افزایش دوام دیوارها است. رعایت استانداردها و اجرای صحیح این نوع اتصال، تاثیر مستقیمی بر عملکرد وال پست در برابر نیروهای جانبی دارد.

اتصال نعل درگاه به وال پست

اتصال نعل درگاه به وال پست به دلایل مختلفی در سازه‌ ساختمان ضروری بوده و نقش مهمی در افزایش استحکام و پایداری دیوارها دارد. وال پست و نعل درگاه به‌ عنوان یک سیستم مکمل یکدیگر عمل کرده و موجب افزایش انسجام دیوار و کاهش تمرکز تنش در اطراف بازشوها (مانند درب و پنجره) می‌ شوند. زیرا این ناحیه، به دلیل نبود مصالح دیوارچینی، ضعیف‌ تر از سایر بخش‌ های دیوار است. علاوه بر این، اتصال صحیح نعل درگاه به وال پست ، از شکست دیوار در نقاط ضعیف سازه‌ جلوگیری کرده و باعث افزایش ایمنی و دوام کلی ساختمان خواهد شد.

در اتصال نعل درگاه به وال پست ، ابتدا پروفیل وال پست به‌ صورت عمودی در دو طرف بازشو نصب شده و به وسیله جوشکاری، پیچ و مهره یا بولت‌ های مهاری به سازه اصلی متصل می‌ شود. سپس، نعل درگاه که معمولا از قوطی فولادی، ناودانی یا نبشی ساخته می‌ شود، روی تکیه‌ گاه‌ های مشخص قرار گرفته و با جوش مستقیم یا نبشی‌ های تقویتی به وال پست متصل می‌ گردد. برای جلوگیری از آسیب‌ های ناشی از تغییرات حرارتی و نیروهای لرزه‌ ای، رعایت درز انبساط مناسب و استفاده از میلگرد بستر ضروری است. اجرای صحیح اتصال نعل درگاه به وال پست ، مطابق با استانداردهای مهندسی، به افزایش یکپارچگی دیوار، کاهش خطر ترک‌ خوردگی و افزایش مقاومت سازه در برابر زلزله کمک می‌ کند.

برای مطالعه بیشتر:

وال پست جان پناه پشت بام

وادار میانی

اتصال تلسکوپی وال پست

وال پست در اسکلت فلزی

وال پست چیست