اجرای گچ پاششی

اجرای گچ پاششی یکی از روش های اجرای گچ ساختمانی است که اغلب در اجرای گچ های پلیمری از آن استفاده می شود. گچ از پرکاربردترین مصالح ساختمانی است که امروزه تنوع بسیاری در تولید آن وجود دارد. گچ پاششی در روکش دیوارها و سفید کاری سطوح کاربرد دارد که به دلیل سرعت اجرای بالای آن مناسب ساختمان هایی با مساحت بالا است. یکی دیگر از کاربردهای اصلی گچ پاششی در اعضای سازه ای فلزی است که به عنوان پوشش ضدآتش سازه استفاده می شود. گچ مورد استفاده در این نوع اجرا گچ پلیمری است. 

قیمت اجرای گچ پاششی

هزینه اجرای گچ پاششی در مرحله هزینه مصالح در مقایسه با گچ معمولی حدود ۳ برابر بالاتر است. اما به دلیل سرعت بالای اجرا در بازگشت سرمایه موثر است. از طرفی مصرف گچ در روش اجرای گچ پاششی حدود نصف مصرف گچ در مقایسه با اجرای دستی و با ماله کشی است.

ویژگی های اجرای گچ پاششی پلیمری

• گچ پاششی بعد از اجرای آن مانند بتن سخت می شود.
• گچ پلیمری پاششی دانه های ریزتری در مقایسه با سایر گچ های زیرکار دارد.
• در مقایسه با گچ معمولی مقاومت بالایی در برابر رطوبت دارد.
• در اجرای گچ پاششی پلیمری دیگر نیازی به اجرای گچ و خاک در ساختمان نیست.
• گچ معمولی به دلیل ایجاد ترک در سطح آن بعد از خشک شدن، در ضخامت حدود ۱ تا ۱.۵ سانتیمتر قابل اجراست.  ترکیبات ویژه گچ پاششی پلیمری باعث شده تا بتوان روی سطوح آجری و بتنی تا ضخامت ۱۰ سانتیمر بدون ایجاد ترک خوردگی قابل اجرا باشد.

• مناسب اجرا در اعضای سازه ای فلزی به عنوان پوشش ضدآتش است.
• سرعت اجرای گچ پاششی حدود ۵ برابر روش سنتی است.
• گچ پلیمری پاششی مقاومت فشاری بالایی (حدود ۲ برابر) در مقایسه با گچ معمولی دارد.
• به دلیل اجرای گچ پاششی با دستگاه، گچ با فشار بالا در سطوح اعمال می شود و بدین ترتیب باعث پر شدن کامل درزها و ترک های دیوار می شود.
• گچ پاششی چسبندگی بالایی بر روی سطوح در مقایسه با گچ معمولی دارد.
• امکان اجرا بر روی سطوح فوم پلی استایرن استاندارد
• عدم نیاز به تهیه ملات و ترکیب مصالح به صورت ماشینی در دستگاه گچ پاششی
• قابلیت اجرای گچ پاششی در فصول سرد بدون ایجاد ترک خوردگی در سطح کار
• خاصیت آکوستیک و عایق صوتی بالا در مقایسه با گچ کاری معمولی

مراحل اجرای گچ پاششی پلیمری

اجرای گچ به روش سنتی و با استفاده ماله کشی که در ساختمان های کوچک همچنان رایج است، به دلیل ایجاد ضایعات در حین اجرا، باعث بالا رفتن هزینه های خرید مصالح می شود. علاوه بر آن، سرعت بالای اجرای گچ پاششی در مقایسه با روش سنتی باعث شده تا پیمانکاران به این روش اجرای گچ مخصوصا در ساختمان هایی با مساحت بالا روی بیاورند. در ادامه به روش اجرای گچ پاششی پرداخته شده است.

مرحله اول: قبل از شروع کار استفاده از دستکش لاستیکی استاندارد ضروری است و محدوده دهان و بینی باید با ماسک استاندارد و مقاوم در برابر گرد و غبار پوشانده شود.

مرحله دوم: گچ بسته بندی شده به طور مستقیم در ماشین گچ پاششی ریخته می شود که به این ترتیب از ایجاد ضایعات و هدر رفتن مصالح جلوگیری می شود. جهت کار با دستگاه گچ پاش یک استادکار و دو کارگر ساده نیاز است که می توانند ۲۵۰ مترمربع سطح را در یک روز کاری انجام دهند.

مرحله سوم: پس از آماده سازی دستگاه گچ پاششی و اتصال آن به منبع تغذیه برق و آب، دستگاه را روشن نموده، نازل دستگاه را در دست گرفته و اهرم خروجی نازل در حالت روشن گذاشته می شود. نسبت آب به گچ در ملات گچ پاششی حدود ۶۰ تا ۶۵ درصد است.

پس از مخلوط کردن آب و گچ، کارگر دیگری تنظیم میزان آب ورودی به میکسر را برعهده دارد تا به غلظت مورد نظر برسد. ۱۰ دقیقه بعد از اعمال گچ بر روی سطح می توان با ماله گچ کاری و شمشه سطح مورد نظر را صاف کرد. سطح صاف شده را می توان پی از ۲۴ ساعت رنگ آمیزی کرد. جهت اجرای سایر پوشش های دیوار باید بعد از ۴۸ ساعت اقدام به اجرا شود. در حالت کلی زمان گیرش گچ پاششی با میزان آب تعیین می شود که با افزایش نسبت گچ، ملات غلیظ تر شده و زمان گیرش آن کاهش می یابد و با افزایش نسبت آب و رقیق تر شدن مواد زمان گیرش آن افزایش می یابد. برای افزایش و کاهش زمان گیرش گچ پاششی بهتر است از مواد شیمیایی کندگیر یا تندگیر کننده استفاده کرد.