طراحی وال پست بر اساس استاندارد 2800 انجام می شود. طراحی و رعایت ضوابط وال پست پس از زلزله سال 1396 کرمانشاه در دستور کار قرار گرفت. والپست المان غیر سازه ای است که به منظور افزایش استحکام سازه در برابر زلزله اجرا می گردد. به هنگام وقوع زلزله، علاوه بر رفتار المان های سازه ای، رفتار اجزای غیر سازه ای همچون دیوارها نیز حائر اهمیت است. وال پست با حفظ یکپارچگی اعضای سازه از فرو ریختن آن جلوگیری می نماید.

طراحی وال پست و ضوابط آن
به طور کلی طول آزاد دیوار خارجی و ارتفاع آزاد آن به ترتیب نباید از 4 متر و 3/5 متر بیشتر در نظر گرفته شود. برای دیوارهای با طول بیشتر از ۴ متر طراحی وال پست قائم لازم است. برای دیوارهای با ارتفاع بیشتر از 3/5 متر طراحی وال پست افقی الزامی است. طراحی وال پست باید به صورتی باشد که والپست به کف سازه با اتصال مفصلی متصل شود. اتصال آن در زیر تراز سقف باید در راستای داخل صفحه به صورت کشویی باشد. در دیوارهای خارجی روی سطح وال پست باید به وسیله پشم سنگ ضد رطوبت برای عایق بندی پوشانده شود و بر روی آن یک لایه مش الیافی یا رابیتس برای جلوگیری از ترک خوردگی نازک کاری اجرا شود.

طراحی وال پست افقی
در دیوارهای با ارتفاع بیش از 3/5 متر باید با استفاده از عضو افقی با مقطع فولادی یا بتنی ارتفاع آزاد دیوار را کاهش داد. در این حالت برای اینکه جداسازی دیوار از قاب سازه ای به نحو مناسب انجام شود، نیاز به طراحی وال پست انتهایی برای نگه داشتن تیرک می باشد. به منظور عدم ایجاد مانع برای تغییر شکل تیر در ناحیه مفصل پلاستیک وادار انتهایی باید حداقل فاصله وال پست از ستون ، یک متر در نظر گرفته شود.

طراحی وال پست نعل درگاه
برای بازشوهای بزرگتر از ۲/۵ متر، نیاز به طراحی وال پست و نعل درگاه در کنار بازشوها می باشد. طراحی وال پست نعل درگاه باید به گونه ای انجام شود که علاوه بر تامین استحکام دیوار، از انتقال مستقیم نیروهای سازه ای به دیوارهای غیر سازه ای جلوگیری کند. در این فرایند، ابتدا نوع والپست بر اساس جنس دیوار و ابعاد بازشو تعیین می شود. سپس پروفیل های فولادی (معمولا قوطی، ناودانی یا نبشی) در دو طرف نعل درگاه تعبیه شده و با بولت های مهاری یا جوشکاری به سازه متصل می شوند. برای جلوگیری از ترک خوردگی دیوار، درز انبساط مناسب بین وال پست و نعل درگاه در نظر گرفته شده تا امکان حرکت جزئی دیوار در برابر تنش های ناشی از انبساط و انقباض حرارتی یا زلزله فراهم گردد. رعایت این اصول در طراحی وال پست نعل درگاه موجب افزایش دوام دیوار، بهبود عملکرد سازه و کاهش آسیب های احتمالی در شرایط لرزه ای خواهد شد.
طراحی وال پست دیوارهای پانلی
دیوارهای پانلی کارخانه ای که به صورت نوارهای قائم در طول دیوار نصب می شوند مجاز به استفاده در ساختمان ها به عنوان دیوار خارجی می باشند. در این حالت دیوار به صورت یک دال یک طرفه عمل می کند. دیوار باید با استفاده از نبشی یا المان مشابه در جهت خارج از صفحه، در تراز سقف و کف مهار شود. در این حالت باید اتصال دیوار در تراز سقف با نبشی به صورت کشویی بوده و دیوار اجازه جابجایی در داخل صفحه را داشته باشد. برای این نوع دیوارها نیازی به اجرا و طراحی وال پست نمی باشد.
در صورتی که ارتفاع دیوار به اندازه ای باشد که پانل، قابلیت تحمل بار خمشی وارد بر آن را نداشته باشد، نیاز به تیرک در تراز میانی و طراحی وال پست انتهایی می باشد. در این حالت ضوابط وال پست به صورتی است که تیرک مورد استفاده به والپست متصل می شود و باید از اتصال آن به ستون ها پرهیز شود.
طراحی وال پست دیوارهای بلوکی
دیوارهای بلوکی مشابه با یک پوسته و دال دو طرفه طراحی می شوند. در این حالت جداسازی در جهت داخل صفحه و مهار در جهت خارج از صفحه می تواند توسط نبشی های فولادی و یا بست های U شکل متصل به دال سازه ای در تراز سقف و نبشی یا بست های U شکل متصل به ستون ها در دو انتهای (طرفین) دیوار و وال پست میانی انجام گردد.
طراحی وال پست (نبشی های فولادی) می تواند به صورت منقطع یا پیوسته برای نیروی خارج از صفحه انجام شود. در این دیوارها باید از المان مسلح کننده میلگرد بستر مورب یا نردبانی برای دیوارهای دارای ملات ماسه سیمان استفاده گردد. برای دیوارهای دارای ملات بستر نازک و یا محصولات جدید مانند نوارهای مش الیاف، به منظور یکپارچه سازی و حفظ پیوستگی دیوار باید از بست های فولادی منقطع یا پیوسته در طراحی وال پست استفاده کرد. در دیوارهای با ارتفاع کمتر از 5 متر لزومی به طراحی وال پست انتهایی در نزدیکی ستون نیست.

طراحی وال پست برای دیوارهای داخلی (تیغه)
از اصلی ترین عوامل آسیب های مالی و جانی به هنگام وقوع زلزله های اخیر در ایران، خرابی دیوارهای تیغه ای بوده است. تیغه ها باید از سقف و ستون جدا شوند. فواصل جداسازی دیوارها از قاب با مواد تراکم پذیر مناسب همچون پشم سنگ ضدرطوبت پر می گردد. توصیه می گردد در دیوارهای داخلی نیز برای جلوگیری از ترک خوردگی در نازک کاری از یک لایه شبکه الیاف یا رابیتس بر روی مواد تراکم پذیر استفاده شود. در بیمارستان ها و سایر ساختمان های با اهمیت بسیار زیاد برای جلوگیری از ایجاد ترک خوردگی در نازک کاری، در گوشه های دیوار در هنگام زلزله لازم است از اتصالات کشویی سرتاسری در کناره ها و تراز سقف استفاده شود.
در صورتی که از تیغه به عنوان مهار جانبی دیگر اعضای غیرسازه ای استفاده شود، تیغه و مهارهای لازم باید برای بار وارده کنترل شوند. تیغه هایی که تمام ارتفاع طبقه را پوشش نمی دهند (دیوار کوتاه) مانند دیوارهای خارجی بخصوص در ساختمان های بتنی همواره باید از قاب سازه ای جدا شوند.
طراحی وال پست برای تیغه پانلی
در تیغه های پانلی قائم، دیوار به صورت یک دال یک طرفه طراحی می شود و دیوار باید با استفاده از قطعات نبشی یا قطعه اتصال مشابه در جهت خارج از صفحه در تراز سقف و کف مهار شود. در این حالت باید اتصال پانل دیوار تراز سقف یا ناودانی به صورت کشویی بوده و دیوار اجازه جابجایی داخل صفحه را داشته باشد. برای این نوع دیوارها نیازی به طراحی وال پست انتهایی یا میانی نمی باشد.
در صورتی که ارتفاع دیوار به اندازه ای باشد که پانل قابلیت تحمل بار خمشی وارد بر آن را نداشته باشد، باید از تیرک در تراز میانی و طراحی وال پست انتهایی استفاده کرد. در این حالت فاصله وال پست از ستون ها نباید صفر باشد، به عبارتی نباید وال پست به ستون اتصال داشته باشد، اما تیرک باید به وال پست متصل گردد.
طراحی وال پست برای تیغه بلوکی
جداسازی در جهت داخل صفحه و مهار در جهت خارج صفحه می تواند توسط قطعات نبشی فولادی ، بست های U شکل و یا قطعات مشابه آنها، متصل به سازه در تراز سقف و متصل به ستون در طرفین دیوار و وال پست میانی انجام شود. قطعات اتصال می توانند منقطع یا پیوسته باشند که باید برای نیروی خارج از صفحه طراحی شوند. در این دیوارها باید از المان مسلح کننده میلگرد بستر خرپایی یا نردبانی برای دیوارهای دارای ملات ماسه سیمان استفاده شود. برای دیوارهای دارای ملات بستر نازک باید از بست های فولادی منقطع یا پیوسته استفاده کرد. در دیوارهای با ارتفاع کمتر از 3/5 متر نیازی به طراحی ضوابط وال پست انتهایی در نزدیکی ستون نمی باشد.
برای مطالعه بیشتر:
دیدگاهتان را بنویسید