استعلام قیمت
عمران مدرن بازار نوین ارتباطات ساختمانی
دریاچه چیتگر یا شهدای خلیج فارس، دریاچه ای مصنوعی واقع در شمال غربی تهران و منطقه 22 شهرداری است. مساحت این دریاچه مصنوعی چیزی حدود 130 هکتار است و در مجاورت آن در پهنه خشکی 120 هکتار مجموعه تفریحی قرار دارد. دریاچه چیتگر یکی از پروژه های کلان شهری در غرب تهران محسوب می شود.
سوالات زیادی درباره این دریاچه مطرح می شود که یکی از پر تکرار ترین آن ها این است که آب دریاچه چیتگر از کجا تامین میشود؟ در پاسخ به این سوال باید بگوییم که برای پر کردن این دریاچه مصنوعی، آب رودخانه کن پس از گذشت از مسیری 7 کیلومتری، وارد مخزن دریاچه چیتگر می شود.
دریاچه چیتگر در شمال پارک جنگلی معروف چیتگر قرار گرفته است. جنوب این دریاچه مصنوعی به بزرگراه شهید همدانی و شمال آن به بزرگراه شهید همت خلاصه می شود. شرق آن نیز به بزرگراه آزادگان رسیده و از غرب نیز به بافت مسکونی منطقه 22 شهرداری محدود می شود.
تا به امروز پروژه های مسکونی زیادی در این منطقه انجام شده است. یکی از پروژه های حال حاضر که در حال پایه ریزی است، پروژه نیکان است. پروژه نیکان در اواخر سال 97 و اوایل سال 98 شروع به عضو گیری کرد. این پروژه تنها پروژه ای است که بین پروژه های فاز دوم مروارید شهر دارای مجوز ساخت و ساز می باشد و گودبرداری آن انجام شده است. اگر به دنبال سرمایه گذاری هستید، پروژه نیکان یکی از بهترین گزینه هایی است که می توانید آن را بررسی کنید.
منبع تامین آب دریاچه چیتگر
در پاسخ به سوال آب دریاچه چیتگر از کجا تامین میشود باید گفت منبع تامین آب دریاچه چیتگر، رودخانه کن است و بزرگترین دریاچه ساخته شده به دست انسان است. آب هدایت شده از رودخانه کن پس از طی مسیری 7 کیلومتری در کانالی سرپوشیده و انجام مراحل تصفیه، وارد مخزن بزرگ دریاچه چیتگر می شود و به این ترتیب آب دریاچه در سطح مناسبی از سطح دریای آزاد قرار می گیرد.
به واسطه سیکل ایزوله مسیر انتقال آب، هیچگونه آب دیگری وارد سیلاب های فصلی و همچنین سفره های آب زیر زمینی نمی شود. هر چند آب هدایت شده کیفیت قابل قبولی دارد، اما پیش از انتقال آن به مخزن دریاچه چیتگر برای حفظ آبزیان و سازگاری با اکوسیستم آن، در تصفیه خانه دریاچه تصفیه شده و پس از انجام اقدامات فنی وارد مخزن بزرگ دریاچه می شود. همین امر باعث شده تا آب موجود در آن به لحاظ ویژگی های زیست محیطی از کیفیت بسیار بالا و مطابق با استانداردهای بین المللی برخوردار باشد.
مساحت دریاچه چیتگر
مساحت دریاچه مصنوعی چیتگر حدود 250 هکتار و حجم آن 10 میلیون متر مکعب است. پهنه آب مجموعه گردشگری و فرهنگی دریاچه چیتگر، مساحتی بالغ بر 130 هکتار دارد. تقریبا هر سال به دلیل گرما مقدار قابل توجهی از حجم آن تبخیر می شود. این تبخیر آب باعث شده که برای رساندن سطح آب به تراز استاندارد، از رودخانه فصلی کن کمک گرفته شود.
- وسعت کل مجموعه چیزی در حدود 250 هکتار است که 130 هکتار آن را دریاچه تشکیل داده است و مابقی آن پهنه ساحلی است.
- آبگیری دریاچه در فصول پر آب رودخانه کن یعنی از ابتدای دی‌ماه تا پایان فروردین انجام میشود.
- حجم آب پشت سد نیز در حدود ۶٫۹ میلیون متر مکعب برآورد می شود.
- طول تاج سد دریاچه چیتگر حدود ۷۳۰ متر و عرض آن ۱۲ متر است. محیط ساحلی اطراف دریاچه ۴٬۸۰۰ متر و قطر کل آن ۱٬۸۰۰ متر می‌باشد.
- عمق دریاچه مصنوعی در کناره ها بین 1ونیم تا 2 متر است و در اواسط آن به به ۹٫۵ متر نیز می‌رسد.
تاریخچه ساخت دریاچه چیتگر
سابقه طرح ساخت این دریاچه مصنوعی به نخستین طرح جامع شهر تهران به سال 1347 باز می گردد. در تدوین این طرح ساخت دریاچه ای در بخش غربی تهران پیش بینی شده بود اما ساخت آن به دلیل محدودیت های بودجه ای تا سال ها پنهان ماند. سرانجام از سال 1382 تا 1389 مطالعاتی دقیق و جزئی در رابطه با این طرح در مناطق مختلف صورت گرفت و ابهامات طرح بررسی و تکمیل شد.
ساخت این دریاچه مصنوعی از بخش معاونت فنی و عمرانی شهرداری تهران به بخش سازمان مهندسی و عمران شهرداری تهران واگذار شد. به دلیل نو بودن ایده پروژه لازم بود تا از شرکت های متخصص سازه های آبی در این کار بهره گرفته شود. به همین جهت شرکت آرماتور پردیس به عنوان مدیریت این پروژه بزرگ انتخاب شد.
در مهر ماه سال 1389 و از تیر ماه 1391 عملیات پهنه آبگیر و عملیات پهنه ساحلی توسط پیمانکار پروژه و براساس طراحی و مطالعه شرکت مهندسی سد تونل پارس آغاز شد. فاز اول پروژه با نام نهایی دریاچه چیتگر در اردیبهشت 1392 افتتاح شد. پس از اتمام این فاز، ساخت فاز دیگر به مساحت ۱۴۰ هکتار در جنوب بزرگراه شهید همدانی شامل تونل شهدای غزه، پارک آبی، محور چهار باغ، جزایر آبی و مونوریل در حال حاضر در دستور کار شهرداری قرار دارد.
اراضی با نام چیتگر در کل حدود ۵۱۱ هکتار است. مالکیت آن ها پیش از انقلاب متعلق به ارتش بوده است. زمانی که طرح این مسئله در منطقه 22 شهرداری تهران تصویب شد. حدود 350 هکتار از این اراضی در قالب طرحی موسوم به 30–۷۰ به شهرداری تهران واگذار شد. یک قسمت از این ۳۵۰ هکتار، فضای سبز، شبکه معابر و بخشی مجموعه هزار و یک شهری است.
با اینکار مناطقی که از آب این رودخانه برای شرب و…. استفاده میکردند چه کنند مثل مناطق ۲۱و….بعلاوه تامین آبهای زیر زمینی و…. که عدم آن موجب نشست زمین در مناطقی از تهران میگردد چه خواهد شد ؟
حیف نیس این آب و میشه مصرف کرد کاش آب رودخونه رو حدر نمیدادن و آب تسویه شده فاضلاب شهری و وارد مدار چیتگر میکردن خدایی کسی هست جواب منو بده چند سالی هست خشک سالی هستش بارش نعمت اللهی کم و کم شده چرا باید آب شرب مردم بریزه تو دریاچه چیتگر میشه با وسیله و ابزار تسویه های بزرگ فاضلاب شهری رو انتقال داد الان یکی میاد میگه بو میده با زیر ساخت های مناسب و تسویه کن میشه اینو حلش کرد