آموزش نصب دتکتور اعلام حریق یک راهنمای مفید برای ایجاد امنیت در مکان های مختلف است. در دهه های اخیر، با افزایش نرخ حوادث آتش سوزی و حوادث مشابه، شرکت های تولیدکننده تجهیزات و سیستم های اعلام حریق با همکاری انسان ها تلاش کرده اند و با تولید این سیستم ها، به پیشگیری از وقوع حوادث کمک نموده اند. سیستم های اعلام و اطفاء حریق دارای تجهیزات خاصی هستند که هر یک وظایف مختلفی را انجام می دهند. یکی از مهم ترین تجهیزات در سیستم اعلام حریق، دتکتور است. دتکتور یا آشکارساز انواع مختلفی دارد و در انواع مکان ها به تناسب نیاز و نوع ساختمان نصب می شود. در این مقاله، آموزش نصب دتکتور اعلام حریق ارائه می شود.
آموزش مراحل نصب دتکتور اعلام حریق
جزئیات آموزش نصب دتکتور اعلام حریق به شرح زیر می باشد:
نکات ایمنی و نصب دتکتور اعلام حریق
آموزش نصب دتکتور اعلام حریق باید با رعایت نکات ایمنی انجام شود. یکی از این نکات، حفظ فواصل استاندارد از تجهیزات و وسایل گازسوز است. فواصل استاندارد از تجهیزات و وسایل گازسوز به صورت افقی باید حدود 1 تا 3 متر و به صورت عمودی بین 2 تا 3 متر باشد. نصب دتکتور اعلام حریق بهتر است با فاصله حدود 30 سانتیمتر از دیوارها یا بر روی سقف انجام گیرد. اگر دتکتور روی دیوار نصب شود، فاصله آن از سقف نباید بیشتر از 15 سانتیمتر باشد. کابل سیگنال روکار یا داخل لوله باید توانایی تحمل حداقل 30 دقیقه حریق را داشته باشد.
نصب و استقرار تجهیزات سیستم اعلام حریق باید طبق استاندارد BS 5839 انجام شود و کابل کشی هم باید طبق استاندارد BS 6207 صورت پذیرد. پس از انجام سیم کشی، دتکتورها، شستی اعلام حریق و آژیر اعلام حریق نصب می شوند.
برای شروع نصب تجهیزات اعلام حریق، ابتدا پایه دتکتورها را با استفاده از پیچ و رولپلاک به سقف متصل می کنیم و سپس سیم کشی را مطابق نقشه تولید کننده به پایه دتکتور متصل می کنیم. در مرحله آخر، هد دتکتور (دودی یا حرارتی) را مطابق نقشه بر روی پایه نصب می کنیم.
تعداد دتکتورهای دودی و حرارتی در هر زون ممکن است محدودیت های خاصی داشته باشد، بنابراین به دفترچه راهنمای تولید کننده مراجعه شود. اما تعداد شاسی در هر زون محدودیت خاصی ندارد.
تکمیل نصب دتکتور اعلام حریق
سیم کشی دتکتورها به صورت موازی انجام شود و هیچ انشعابی در مدار نباشد. عنصر انتهای خط EOL را روی پایه آخرین قطعه که می تواند شاسی یا دتکتور باشد نصب کنید.
آژیرها دارای پلاریته مثبت و منفی هستند و در آخرین آژیر عنصر انتهای خط نصب می شود. سیم ارت (اتصال زمین) به بدنه فلزی پانل متصل شود.
سیم کشی شستی ها به صورت آدرس پذیر و اعلام حریق متعارف مشابه هم انجام می شود. سیم کشی دو سیم وارد شستی و دو سیم دیگر از شستی خارج می شود.
پس از اطمینان از سالم بودن و صحت مدار دتکتورها و آژیرها، سیم ها را مطابق پلاریته مثبت و منفی به کنترل پنل اعلام حریق متصل کرده و سپس باتری ها را نصب و برق دستگاه را وصل می کنیم. سیم ارت (اتصال زمین) را به بدنه فلزی پانل متصل کنید. سپس کنترل پنل را در مکان قابل رویت و دسترسی قرار دهید. در انتها درپوش دتکتورها را نصب کنید.
آموزش نصب دتکتور اعلام حریق : بررسی وضعیت باتری ها
بررسی وضعیت باتری ها در آموزش نصب دتکتور اعلام حریق از اهمیت بسیاری برخوردار است. باتری های نامرغوب ممکن است علی رغم شارژ شدن، باعث اعلام اشکال در سیستم گردند. لازم است در مواقع ضروری و در زمان های معینی سیستم را بازدید کرده و هر گونه اشکال را برطرف نماییم. در صورتی که باطری ها متصل نباشند یا خالی باشند، نشانگر اشکال تغذیه (POWER SUPPLY FAULT) روشن می شود. سیستم اعلام حریق به صورت ۲۴ ساعته در حال کار است و امکان خاموش کردن آن وجود ندارد. همچنین می توانیم مرکز کنترل را قبل از متصل کردن به سیم کشی ساختمان تست نماییم.
برای انجام این تست، ابتدا تمام مقاومت های انتهای خط زون ها و آژیرها را در جای خود در ترمینال ها قرار دهید. سپس دو باطری ۱۲ ولت را داخل پنل اعلام حریق قرار دهید و آنها را به وسیله سیم رابط به صورت سری متصل نمایید. باتری ها را به وسیله سیم های سیاه (منفی) و قرمز (مثبت) مربوط به برد اصلی متصل کنید. در این مرحله نشانگر اشکال تغذیه (Power Supply Fault) روشن خواهد شد و بازو به صدا در خواهد آمد. سپس ورودی ۲۲۰ ولت را به برق وصل کنید؛ در این حالت چراغ Mains On روشن می شود و اگر باتری ها خالی نباشند، نشانگر اشکال تغذیه خاموش خواهد شد و بازو قطع خواهد شد. اگر باتری ها کاملاً خالی یا نامرغوب باشند، نشانگر اشکال تغذیه همچنان روشن می ماند، اما بهتر است با باتری جدید و شارژ شده دوباره تست شوند.
آموزش نصب دتکتور اعلام حریق : بررسی مدار آژیر پنل
آزمایش کردن مدار آژیر پنل به منظور بررسی صحت عملکرد سیستم اعلام حریق از اهمیت بسیاری در آموزش نصب دتکتور اعلام حریق برخوردار است. جهت انجام این آزمون، مراحل زیر را دنبال کنید:
- ابتدا ترمینال های خروجی آژیر را اتصال کوتاه دهید و آنها را در همین وضعیت نگه دارید. در این حالت، چراغ Sounder Fault روشن خواهد شد و آژیر به صدا در خواهد آمد.
- دکمه Silence Fault را فشار دهید تا بازر (زنگ) خاموش شود. (چراغ Sounder Fault روشن خواهد ماند.)
- سپس اتصال کوتاه را بردارید تا دستگاه به حالت نرمال برگردد.
- این آزمایش را با باز کردن مدار آژیر از ترمینال ها نیز تکرار کنید.
برای آزمایش مدار دتکتورها نیز باید سه وضعیت مدار باز، مدار اتصال کوتاه و وضعیت حریق تست شود. در دو حالت اول، مدار را باز کنید یا اتصال کوتاه کنید و در نتیجه چراغ Fault مربوط به همان زون روشن می شود. جهت آزمایش وضعیت حریق، توسط یک مقاومت 470 اهم، دو ترمینال مربوط به زون را متصل کنید. اتصال به وجود آمده باعث افزایش جریان کنترل شده و در نتیجه پنل به وضعیت حریق وارد می شود و چراغ قرمز رنگ همان زون روشن می شود. این آزمون ها به منظور اطمینان از عملکرد صحیح و سالم سیستم اعلام حریق انجام می شوند.
آموزش نصب دتکتور اعلام حریق در فضای کوچک
در نصب دتکتورها در اتاق های کوچک به مساحت 84 متر مربع یا مشابه آن، از قوانین فاصله گذاری به منظور افزایش کارایی و دقت سیستم استفاده می شود. بهترین مکان برای نصب دتکتورها در این اتاق ها معمولاً زیر سقف و در نزدیکی تیرها می باشد. این اقدامها به منظور تضمین کارکرد صحیح دتکتورها و تشخیص به موقع حریق و انتقال اطلاعات به سیستم اعلام حریق انجام می شود.
آموزش نصب دتکتور اعلام حریق : فاصله گذاری دتکتورها
استفاده از محدوده های مناسب در آموزش نصب دتکتور اعلام حریق بسیار حائز اهمیت است تا سیستم اعلام حریق به درستی کار کند. برای جلوگیری از هم پوشانی و اطمینان از تشخیص به موقع حریق، معمولاً فاصله گذاری مناسب بین دتکتورها را در نظر می گیرند.
با توجه به توصیه ها و اطلاعات ارائه شده، به نظر می رسد که بهترین رویکرد برای فاصله گذاری دتکتورها استفاده از محدوده های مربعی با ضلع 9.1 متر باشد. این محدوده ها به صورت مستطیلی نیز قابل تصور هستند. در نتیجه، دتکتورها به گونه ای نصب می شوند که هم پوشانی کمی داشته باشند و به این ترتیب سیستم اعلام حریق به کارایی بهتری دست پیدا می کند و نقاط مختلف اتاق ها را به طور موثر تحت پوشش قرار می دهد.
به طور کلی، روشی که از هم پوشانی کمتر و تشخیص دقیق تر حریق بهره مند است، انتخاب مناسبی خواهد بود. این رویکرد به افزایش اعتماد به سیستم اعلام حریق و اطمینان از عملکرد صحیح آن کمک می کند.
آموزش نصب دتکتور اعلام حریق در سقف های شیب دار
نصب دتکتورها در مکان های با سقف های شیب دار و تیرها نیاز به رعایت تعدادی نکات دارد تا دقت و کارایی سیستم اعلام حریق حفظ شود. در ادامه تعدادی از این نکات مهم برای آموزش نصب دتکتور اعلام حریق در مکان های با سقف های شیب دار و تیرها آورده شده است:
- اندازه گیری ارتفاع سقف: ابتدا باید ارتفاع سقف را به دقت اندازه گیری کنید. این اطلاعات به شما کمک می کند تا فاصله گذاری دقیق برای دتکتورها انجام دهید.
- فاصله گذاری افقی: برای نصب دتکتورها، از فاصله گذاری افقی بین آنها استفاده می کنید. این فواصل باید به گونه ای تعیین شوند که هم پوشانی کمی داشته باشند و در عین حال تشخیص حریق به موقع انجام شود.
- تعداد تیرها: تعداد تیرهای میان دتکتورها نباید بیش از دو عدد باشد. این اقدام باعث می شود که دتکتورها در نقاط مشخصی نصب شوند و تشخیص به موقع حریق حفظ شود.
- فاصله از تیرها: دتکتورها باید به تعداد تیرها نصب شوند و فاصله ی بین آنها باید کمتر از 50٪ فاصله گذاری معمول در سقف های مسطح باشد.
- مکان نصب دتکتورها: بهترین مکان برای نصب دتکتورها زیر تیرها و در نزدیکی تیرها می باشد. اگر سقف ها تیرچه دارند، زیر تیرچه ها نیز یک مکان مناسب برای نصب دتکتورهاست.
- نصب در راهروهای تنگ: در راهروهای تنگ با تیرها و تیرچه ها عمود بر طول مسیر، فاصله گذاری باید همانند نصب در سقف های شیب دار انجام شود. بهترین مکان برای دتکتورها دقیقاً زیر سقف یا تیرها و دیوارهاست.
برای مطالعه بیشتر:
دیدگاهتان را بنویسید